zondag 10 juni 2018

Wat na een Achilles blessure

Ondertussen al meer dan een jaar geleden dat ik hier nog iets heb gepost en ik was echt niet zeker of ik dit nog zou doen.  Zoals je nog in m'n vorige post kon lezen is m'n Achilles beginnen ontsteken tijdens de voorbereiding van de marathon van Praag in 2017 en heb ik het verdorie moeilijk gehad al m'n trainingen nog tot een goed einde te brengen.  Uiteindelijk heb ik Praag toch nog in een mooi tempo kunnen lopen en kunnen eindigen met een eindtijd van 3:47:14.

Na de marathon van Praag in mei 2017 begon dus de lange weg van het revalideren van een chronische Achilles ontsteking met een verkalking.  Ik heb echter dertig jaar geleden een operatie gehad aan m'n rechter voet omdat ik altijd Achilles ontstekingen had en naar het schijnt moest er een stukje bot weg die steeds tegen de pees aanduwde telkens ik m'n voet bewoog.  Deze operatie is destijds ook niet zo goed verlopen en toen moest ik ongeveer een dik half jaar op krukken lopen.
Waarschijnlijk zat die Achilles verkalking er reeds voor ik begon te lopen.

Nu dus de revalidatie, 8 shockwaves, enkele traumeel injecties, een paar potjes traumeel, ijspack, Kiné, Lacross ball, foam roll, Strassburg kous, Wissel baden,  excentrische oefeningen, stabiliteit oefeningen en het laatste was een Hyaluronzuur injectie.  Rust was geen optie volgens de specialist





Strassburg kous

Tussenin toch nog enkele keren proberen terug te lopen, maar telkens met tussenstops, wel blijven fietsen en af en toe gaan zwemmen.
Het moeilijke is eigenlijk de ontsteking onder controle te kunnen houden zonder pillen natuurlijk, gewoon doseren met sporten maar toch voldoende.

Eind 2017 heb ik ook nog een bewegingsanalyse en blessurepreventietest ondergaan bij running and more, dit is echt een aanrader, die hebben mij op m'n tekorten gewezen en op welke punten ik moest werken.  Ik heb een reeks stabiliteit oefeningen meegekregen die ik nu nog bijna 5x per week doe.

Met een Achilles blessure moet je echt wel veel geduld hebben, tot de dag vandaag, dus meer dan een jaar later heb ik nog last, ik kan lopen maar ik moet attent blijven.

Nu hoe gaat het lopen zelf, eerst moest ik andere schoenen aanschaffen, nl. een hogere drop, ik had al de hogere Asics dynaflyt van 8mm, maar van Running and more moest het minimum 10mm,  terwijl ik 2 en 4 mm gewoon was.  In runner's lab hadden ze me dan de Asics Pursue 3 gegeven, ze voelden goed maar erg stevig aan, ik liep veel liever op de Dynaflyt.

Sinds Januari ben ik nu eindelijk weer deftig beginnen trainen aan een opbouw met een echt top coach Benny.  Ik zag het anders niet echt zitten hoe ik moest terugkeren.  En met Benny is dit een zorg minder.   Maar een marathon zie ik helaas niet zitten.  m'n doel is een paar halve marathon's en het Oostends loopcriterium misschien ook zien wat er nog langs komt en hoe het voetje meewil.

Tot nu toe reeds vijf podiumplaatsen gelopen in categorie, drie maal tweedes en twee derdes en ook één maal vierde plaats algemeen op de vijf km.
Eigenlijk kan m'n jaar nu al niet meer stuk, dit had ik nooit gedacht.


Vuurtorenloop 8 juni 2018

En nu tijd voor een weekje herstel, want de laatste tijd doet m'n zwak been wat lastig, wat volgens de Kiné heel normaal is, maar altijd luisteren naar je lichaam.
Ook nog even achter nieuwe beauty's geweest, m'n nieuwe dagelijkse trainers zijn nu Adidas supernova





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Plaats hier uw reactie