Week tien

Week negen vlug vergeten, dat is m'n opdracht deze week, en ik denk dat ik al goed ben gestart.  Maandag mijn wekelijks bezoekje aan de kiné om m'n voet weer los te maken nadat ik een anderhalf uurtje naar de fitness ben geweest, relax, actief herstel noemen ze dat.
Vandaag dinsdag weer vroeg uit de veren, er staan vier tempoblokken op het menu van 1600 m, het was prachtig weer met een zalig temperaturtje van 6°C niet te veel wind en droog.  De drie eerste blokken niet te veel forceren maar toch een goed tempo gelopen, maar de laatste blok wou ik me toch even testen en heb ik wat gas gegeven en het ging super goed.  Dus week negen is al verleden tijd.

Uitvergroting laatste blok via Styd PowerCenter

Nu heb ik al twee dagen last aan de binnenkant van m'n sterk bovenbeen, meestal 'savonds vanaf een uur of vier. Dus heb ik wijselijk besloten om vandaag woensdag een extra rustdag in te lassen. Alhoewel ik deze morgen niks meer voel en me kip lekker voel zal ik me toch rustig houden.  Daarnet nog even een test gedaan met het naar binnen drukken van m'n been om te testen of het van m'n lies komt, en gelukkig nergens pijn en volle kracht kunnen opsteken.
Het is nog steeds opmerkelijk welk verschil in kracht ik heb in mijn benen, mijn zwak been kan ik zo goed als niet naar binnen duwen terwijl mijn rechter been, mijn ventje zijn twee handen nodig heeft om hem tegen te houden.
Doordat ik niet in evenwicht kan lopen moet ik eigenlijk steeds goed blijven opletten voor blessures en juist nu de laatste weken komen en aan de zware trainingen met vele kilometers begin moet ik opletten, dus ga ik eentje schrikkelen en zien we dan morgen wel wat het zal geven.

Gisteren donderdag heb ik m'n schema even aangepast, ik wou toch m'n been nog niet te veel belasten en besloot dan maar in plaats van een korte vlotte training te doen een iets langere tragere training en ik heb die goed verteerd.  Op het einde van de run voelde m'n been een heel klein beetje gevoelig maar echt niks ergs en dan thuis gekomen vlug een ijspack opgelegd en gelukkig verder geen last gehad.
Vandaag vrijdag staat er weer een rustdag op het programma en gaan we wat aan stabiliteit werken als ik nog tijd vind.
Ik vind toch wel dat de vermoeidheid begint binnen te sluipen, vandaag negen uur geslapen en het heeft deugd gedaan.  Dan de Mirage 5 aangetrokken voor een nuchter ochtendloopje en terug op schema kunnen lopen, de pijn is nog niet geheel weg maar is best te doen. deze avond zal ik dan zien hoe het verder evolueert.  Want morgen staat m'n eerste 32 op het schema, direct eventjes een route plannen.

Het is gelukt m'n 32 km en ik heb die man met de hamer nog niet kunnen vinden misschien vind ik hem nog op km 34 volgende week ;-),  Ik hoop het eigenlijk niet maar je weet nooit.
Mijn allereerste keer 32 km heb ik volledig in lage harslag zone 1 kunnen lopen en dit terwijl er een tamelijk strakke en koude wind stak hier aan de kust.  Ik had me even verwend met een nieuw parcours met ongeveer halverwege een pi(s)tstop en dit was zeker geen overbodige luxe.  Dus dit weet ik nu ook al, ik zou best tegen km 15 even een wc gebruiken voor dat het te laat wordt.  Maar m'n 32km vandaag ging eigenlijk erg vlotjes en ik vond het eigenlijk jammer dat ik niet vlugger mocht, maar iedere loper weet dat we die lange duurlopen echt niet rapper mogen lopen of het zou moeten zijn dat je al een beter loper bent en je basis al beter is.
Ik had deze keer ook even goed op papier gezet wanneer ik zou drinken en wanneer een gelletje zou nemen en ik heb me daar aan gehouden.
Het leuke aan een nieuwe route lopen is dat je ook even kan verkeerd lopen en ik zat ook even op een stuk veld te lopen maar dat vind ik juist zo zalig.

Enkele sfeerbeelden

Nu hopen dat m'n been in orde blijft, morgen heb ik alvast een beurt bij de kiné.
Deze week was eventjes met vallen en opstaan, maar dit heeft me nog nooit tegengehouden tot nu toe.  Uiteindelijk heb ik m'n week nog goed kunnen afsluiten en heb ik een totaal van 68 km.  Op naar de volgende !