Week dertien, de laatste dertiger ;-)

Deze week begonnen met een leuke mail, namelijk de resultaten van m'n lactaattest van Mensana die ik begin deze maand afgelegd heb.  Ik ben super content. maar vind het juist jammer dat ik het nu pas weet want ik schuif enorm op in m'n harslag zones.  Eigenlijk had ik die test toch wel een paar weken eerder moeten afleggen, maar nu zal ik toch wel m'n laatste trainingen wat hogere hartslag gebruiken, maar toch oppassen voor overbelasting.

Conclusie van Mensana.

De laatste twee dagen was het een beetje gokken of ik wel zou kunnen gaan trainen door de constante migraine aanvallen, maar bij wonder is het me nog allemaal goed gelukt met m'n Strumazolletjes en heb ook steeds m'n HRV app gebruikt om te controleren of m'n lichaam niet overbelast geraakt.

Dinsdag stond ik zoals gewoonlijk rond 5 uur op voor een tempoblokken training voor deze keer en ik heb die nuchter kunnen afwerken, het is nog wat zoeken met die nieuwe hartslagzones maar denk wel dat het me zal lukken, het grootse verschil zit in zone 1 en 2 en de herstelzone, m'n herstelzone nu is eigenlijk m'n vroegere zone één, toch bijna.

In de namiddag had ik dus een migraine aanval te verwerken op m'n werk, maar gelukkig met de juiste medicatie ben ik er redelijk vlug vanaf maar je bent er wel wat suf van.

Gisteren woensdag had ik van 'smorgens al migraine tot in de namiddag en moest 'savonds een training afwerken van twaalf kilometer in zone één maar op einde zone één die vroeger voor mij al half zone twee was (zijn jullie nog mee ).  HRV gaf me geen groen licht maar geel, dus niet super, maar kon ook niet anders, ik had hoofdpijn.

Maar 'savonds na het werk nog even naar de tandarts, zag ik het weer volledig zitten en migraine was verdwenen.  Joepie twaalf kilometer gelopen bij ondergaande zon in de opgegeven hartslagzone.

Rotterdam here we come !

Ondergaande zon bij Mariakerke Oostende

Donderdag een kort tempoloopje in het bosje van Oostende op een zonnige namiddag in korte broek, het was gewoon een zalig loopje.  Ik heb het nog steeds moeilijk om in de juiste zone te lopen, ofwel loop ik juist te traag of juist te vlug, maar dit is typisch bij het veranderen van hartslag zones, toch bij mij.
Nu gaan we een dagje rusten, ik kan het best wel gebruiken.

Nu dat het allemaal zo dicht komt denk ik toch heel veel van hoe het eigenlijk allemaal begonnen is, en dit dan nog met een ongeval in 2006, wie had dit ooit gedacht,  Michou zal een marathon lopen, of zelfs Michou traint voor een marathon .....het was allemaal zo onwezenlijk, maar binnen een drie weken zijn we zo ver en sta ik tussen die massa marathonlopers.

Vandaag zaterdag stond er een 8 km extensief op het programma maar door de laatste tijd niet te best te slapen en het lichaam begint toch wat moe te worden heb ik besloten om er een herstelloopje van te maken.  Heel raar want m'n herstelloopje is even vlug als vroeger m'n zone één.
Deze avond moeten we nog naar een verjaardagsfeestje en morgen moet ik dan nog m'n laatste 32 km lopen, hopelijk zal dat mij lukken, misschien wijselijk geen alcohol drinken en niet te lang blijven.

Het was geen gemakkelijke 32 km, heel de week moe, gisteren naar een verjaardagsfeestje, ik heb wel maar twee cavaatjes gedronken maar toch, heb ook niet goed op m'n voeding gelet gisteren en veel te laat in m'n bed, dus te weinig nachtrust.  De beentjes voelden erg zwaar aan, maar ik heb niet opgegeven, de volle 32 km in zone één kunnen uitlopen en er was ook redelijk wat wind op sommige stukken. Vanaf nu zullen er geen uitspattingen niet meer mogen komen denk ik, anders zou ik geen mooie eindtijd kunnen halen.
Deze maand afgesloten met een maximum van 74 km !