Jawel het is me gelukt ik heb m'n tweede marathon gelopen en dan nog wel in Praag en wat een prachtig gevoel gaf dat ..... ongelooflijk. Ik zal hier toch even proberen te beschrijven wat er vooraf ging en het moment zelf.
Eerst wou ik nog even schrijven dat ik op een gegeven moment toch wel wat onzeker geworden was van lopen van die marathon, door m'n gebrekkige voorbereiding. Eerst ben ik gestart met een week vertraging door sinusitis en eens vier weken ver had ik ineens door dat ik eigenlijk al een week te laat begonnen was met trainen, en moest ik een week schrappen, echt dom maar nog niet zo erg want ik had al genoeg kilometers in de benen voor ik aan m'n 16 weken marathon training was begonnen.
Maar toen kwam pas echt een kink in de kabel, ik begon last te krijgen van m'n achilles van m'n rechter voet. Doordat ik al wekelijks naar de kiné ga voor m'n linker been kon ik dit direct aankaarten en volgens de arts en kiné was dit allemaal niet zo erg en mocht ik gewoon verder doen.
Maar toch, het bleef pijn doen en de onzekerheid sloeg meerdere keren toe.
Maar zoals de meeste onder jullie mij kennen, weten jullie dat opgeven niet in mijn woordenboek staat.
Dan maar in april drie dagen minder gelopen en mijn Oostends criteriumlopen als trainingen gelopen, zo weinig mogelijk versnellingen.
 |
| Oostends loopcriterium kiwirun |
Ongeveer drie weken voor de marathon na m'n laatste 21 km vond ik toch wel dat die pijn te erg was en heb ik een echo laten maken, het resultaat was niet te best nl een chronische verkalking ten gevolge van een vroegere (dertig jaar geleden) operatie en daardoor vocht ophoping in de diepe bursa. T'ja, rust en stretchen is de enige remedie en ijs.
Nog vijf dagen niet gelopen en dit veertien dagen voor de marathon ! De laatste week enkel maar rustige kleine toertjes gedaan en blijven stretchen, ijs leggen verschillende keren per dag en Flexium gel smeren en vooral hopen dat het zal lukken.
En dan zijn we plots begin mei en is het tijd om de valies te maken. Mijn gedacht was al opgemaakt, ik zou zeker starten en uitstappen moest die voet teveel pijn doen, maar volgens de kiné zou ik het halen en ruim onder de 4u. (Rotterdam was 3:57:37)
Vrijdag 5 mei, vroeg uit de veren want we moeten op tijd achter m'n supporters nl m'n mama en haar vriend en onze chauffeur mijn schoonbroer oppikken. En om 11u stonden we al in Praag, even inchecken in het hotel en via een omweg om ondertussen een stukje parcours verkenning te doen naar het expo.
Het expo was niet zo simpel te vinden, er stonden nergens wegwijzers, maar gelukkig had ik thuis al wat foto's gezien en herkende ik het gebouw van ver.
En het was ook verstandig reeds de vrijdag te gaan, het was nog redelijk rustig. We kregen een prachtig jasje, maar de teleurstelling was echter wel groot toen ik geen t-shirt kreeg, blijkbaar is er daar iets verkeerd gegaan.
Dan maar een ander t-shirt gekocht in de adidas store met het parcours op de rug, zo zijn we ook weer tevreden.
Mij ook weer laten verleiden in een paar nieuwe schoenen nl. On running Flow, ik had er thuis al heel veel over gelezen en de vertegenwoordiger vertelde me dat deze schoen best te vergelijken was met mijn huidige Hoka One One Huaka, de hardere Hoka schoen waar ik ook in Praag ging lopen.
 |
| On Running Flow |
De zaterdag heb ik de hele dag rond gelopen in Praag, m'n voeten deden echt pijn 'savonds, eigenlijk niet zo verstandig, maar van zo'n pracht stad moet je toch kunnen genieten. Wat wel opviel was dat m'n achilles het goed deed en dit was heeeeel positief. Die zaterdag zijn we ook nog even gaan rondkijken waar alles stond bv. waar je je bagage kon achterlaten waar m'n startvak was en welke metro stops we zouden nemen, want dit bleek ook heel handig, bij ons was het één rode stop en twee groene stops en ook even timen hoelang we onderweg waren.
 |
| Metro Praag |
Eens terug in het hotel had ik m'n ontbijt voor de marathon dag om 6u gevraagd want het buffet begint pas om 7u en de start is om 9u, ik laat graag wat tijd tussen m'n ontbijt en het lopen. Om 7u dan nog even met Guy naar ontbijt geweest voor een kopje koffie en om 7u30 zijn we vertrokken voor m'n groot avontuur. In de lift konden we het weerbericht al zien en ze beloofden zonnig weer, daar had ik eigenlijk niet opgerekend, want tot gisteren stond er nog regen op.
Hup de metro op, de sfeer zat er al goed in, er waren hier en daar al wat lopers te zien in de metro maar nog niet te druk, gewoon een zalige start van de dag.
Eens aangekomen kon ik volgens de laatste twee nummers van m'n start nr m'n zakje binnen geven en trok ik fier m'n Praag marathon jasje aan om naar m'n start vak te wandelen. Ik stond in het vak net achter de pacers 3:45 en dacht al bij me zelf "die ga ik zeker niet kunnen volgen".
Rond 8u45 neem ik afscheid van Guy want die gaat proberen via de metro zoveel mogelijk mij te volgen.
 |
Ongeduldig aan het wachten op de start
|
En dan hoorden we de
vltava smetana en plots komt er beweging in, het lint van ons vak trekken ze weg en mogen we vooruit, door de zenuwen duw ik m'n suunto net iets te vroeg aan. Al dat volk staat te roepen en te klappen een ongelooflijk gevoel.
Die kasseien waar ik zo bang voor was voelde ik precies niet meer, ik zweef er over ongelooflijk gewoon. Tussen km 2 en 3 liepen we reeds over de bekende
Karlův most en dan terug over de de manesuv most met z'n tramsporen maar gelukkig geen kasseien. Tussen km 7 en 8 km terug over een brug de Libensky most, die moet je twee keer doen ook aan km 37. Wat ik niet zo leuk vond, is dat we rond km 13 nog eens langs de start passeerden. Tussen km 15 en 16 terug een brug de Jiraskuv most met z'n vele kasseien dan direct erachter tussen km 16 en 17 de Palackeho most met zowel tramsporen als kasseien en tussen km 26 en 27 nog eens dezelfde Palackeho brug. Ik denk dat ik ongeveer tot dan de pacer van 3:45 heb kunnen volgen en ze dan heb laten gaan want de voet begon toen wel wat op te spelen. Ook moesten we regelmatig een tunnel in en bruggen onder.
Op km 30 begon m'n maag ook vervelend te doen, ik had precies een blok in m'n maag, dit heb ik nog nooit gehad. Maar ik heb ook nog nooit die isotone drank Gatorate gedronken, misschien is het daarvan, of misschien was het te warm, ik begon zo van alles te denken. Ik ben 's morgens ook opgestaan met een lichte migraine en het was nog steeds niet over, dus dit kon het ook zijn. Maar juist daar stond de mama te supporteren en dat vond ik natuurlijk prachtig, dit kon ik goed gebruiken. Tegen dan begonnen er heel veel te wandelen, maar ik voelde me nog echt fris, buiten die maag. Ik had ondertussen besloten m'n gelletjes verder om de 5 km te nemen en water en van die Gatorate één slokje want het was ten slotte warm en ik had nog 12 km te gaan.
Aan km 40 eventjes langer gestopt aan de bevoorrading en toch wat meer Gatorate gedronken om dan de laatste 2 km mooi binnen te lopen.
Deze keer mooi met de armen in de lucht de finish lijn over.
En het resultaat mag er best wezen ik heb deze prachtige Praag marathon gelopen in een tijd van 3:47:14 dat is een dikke PR van 10,23min
Misschien niet zo belangrijk maar ik ben 1774 op 6651 en 161 ste vrouw op 1452
'S avonds nog iets proberen te eten maar dit is helaas niet gelukt, die blok in m'n maag is gebleven tot de volgende morgen. Gelukkig bestaan die recovery shakes !
En dat voetje is niet slechter dan voordien, als dat geen goed nieuws is ;-)
Nu nog wat nagenieten en op naar de volgende.
Conclusie van de marathon van Praag is geslaagd, kasseien zijn er maar niet te veel, veel bruggen ja maar niet steil, veel tramsporen en niet zo heel veel rechte stukken. Om de 5km bevoorrading met Gatorate en water en spons en om de 2,5 km water en spons en vanaf km 25 ook banaan en sinaasappel (om de 5km). Goede organisatie. Expo hebben wij niet zo vlug gevonden, maar dat ligt misschien aan ons. Gemakkelijk te bereiken met metro. Jammer dat ik geen T-shirt meer kon krijgen.
